Epiloog

Beste lezer/kijker,

De epiloog van het boek is gefilmd op 15 mei 2021, in de tulpenvelden in Zwiggelte. Het leek ons heel mooi om de epiloog en het gedicht in de tulpenvelden te vertellen, net zoals het introductiefilmpje van mijn boekvertelling. Hiermee is de cirkel rond. 

We hebben het filmen als heel waardevol ervaren. Het was voor ons eigenlijk meer een soort doe-vakantie. We zien wel wie er naar de filmpjes gaan kijken. Eigenlijk zijn we daar niet zoveel meer bezig geweest. 

Het ging ons eigenlijk zo'n beetje 99% om de reis zelf. Nu we dan bij het eindpunt aangekomen zijn, is dat met recht behoorlijk wennen. En nu!? Wat gaan we doen met de filmpjes? Wie gaan er kijken? 

Geen idee. Eén ding staat wel vast: we hebben er een zeer mooi document van gemaakt, met hele mooie herinneringen aan het werken aan ons filmproject. 

Heel erg bedankt voor het kijken! 

XE*

  

57. Terug II

Beste lezer/kijker,

Dit hoofstuk is gefilmd op vrijdag 24 juli 2020, op het GGZ-terrein van Parnassia te Den Haag. In dit hoofdstuk komt Jennifer niet meer als patiënt, maar als ex-patiënt op Unit 7: wat een bevrijding! 

Het decor van het GGZ-terrein blijft nog altijd hetzelfde. Er blijven nog altijd mensen komen en gaan. Ook jaren later, als we er filmen. Ik merk dat ik die sterke connectie blijf voelen, met de mensen die hier opgenomen zijn. 

Ik heb respect van de patiënten, mantelzorgers, hulpverleners. Hoe ieder zich op zijn of haar manier maximaal inzet, om er het beste van te maken. Die connectie voel je extra sterk, als je hier filmt. 

En ook natuurlijk een gevoel van dankbaarheid, vanwege de succesvolle genezing van Jennifer. En de wens, dat ook andere mensen goed mogen genezen. 

XE*

56. Terug I: geplaatst

 

55. Kracht

Beste lezer/kijker,

Op dinsdag 21 juli 2020 filmden we bij de Andreaskerk te Kwintsheul. 

In dit hoofdstuk komen beide genezingen met hulp van alternatieve genezers samen. Het hoofdstuk heet dan ook niet voor niets 'kracht'. Het is een kracht dubbel op, zogezegd. 

Persoonlijk vind ik een aantal aspecten uitzonderlijk mooi: het proza-achtige voorlezen, het reeds genezen zijn met hulp van de Christuskracht, hiermee de achtergrond van het Mariabeeld in de Stiltetuin bij de kerk en tenslotte het laatste stuk van de genezing, waarin Jennifer de totale heling ervaart, en dan in het geheel is genezen. 

Een zeer dierbaar filmpje, als je het mij vraagt! 

XE*

54. Nazorg

Beste lezer/kijker,

Op dinsdag 21 juli filmden we bij de Andreaskerk te Kwintsheul. In het hoofdstuk wat hier verteld wordt, is Jennifer alweer terug in Drenthe. Er wordt verteld over de nazorg die ze krijgt van de GGZ-instelling. 

Deze zorg was natuurlijk nodig, maar overstijgend was daar die Christuskracht, die het hele gebeuren in gang had gezet naar een nieuw, hersteld evenwicht. 

We waren het ons wel bewust dat we dit belangrijke - bijna heilige - moment vastlegden. Ik vond het een hele intensieve klus. Het kostte mij veel energie, maar het was mij natuurlijk alles waard om het goed te doen. 

Het was ook een van de eerst films die we maakten, dus hiermee extra spannend. 

XE*

53. Gezinszorg

Beste lezer/kijker,

Op dinsdag 21 juli 2020 filmden wij bij de Andreaskerk te Kwintsheul. In dit hoofdstuk gaat Jennifer weer terug naar hun huis in Drenthe, maar in het filmpje blijven we nog even bij de katholieke kerk in het Westland. Dit om te laten zien wat de verregaande impact is van de Christuskracht, ook als zij thuis haar verder leven weer gaat oppakken. 

De grote tegenstelling in het verhaal wordt hier zichtbaar gemaakt: raakte zij tijdens haar ziekte zo verstrikt in het dwangdenken agv het Katholieke geloof....nu is het diezelfde kracht van het geloof die haar helpt om er weer uit te komen. 

XE*

52. Vervolg

Beste lezer/kijker,

Op dinsdag 21 juli 2020 filmden we bij de Andreaskerk te Kwintsheul. We mochten van de pastoor in de stiltetuin filmen, dus daar hadden we veel geluk mee. Hessel wilde daarnaast ook drone-beelden maken. Aan de voorkant van de kerk is dat wat lastiger, omdat daar druk verkeer is. Hij is later nog een keer teruggegaan naar de kerk, om de drone-beelden op te nemen. De momenten van filmen komen dus niet altijd met elkaar overeen. Dat is het leuke van kunst. Het hoeft allemaal niet te kloppen, zeg maar. Het gaat uiteindelijk om het kunstwerk dat je aflevert. Zo ook met het boek. Het boek an sich is ook een kunstwerk, en geen geschiedschrijving. Hiermee geef je jezelf als schrijver en filmer veel meer vrijheid. 

XE*