Beste lezer/kijker,
Op dinsdag 21 juli 2020 reden wij vanuit Utrecht naar de Andreaskerk in Kwintsheul. We mochten een weekje op de kat van mijn vriendin en haar gezin in Utrecht passen. Zodoende logeerden we mooi centraal om uitstapjes te maken voor filmopnames.
Graag wilden we filmen met de kerk op de achtergrond. Ik liep wat rond op de begraafplaats, toen Hessel mij riep. Wat was er nu aan de hand dan!? "Kijk eens Ester, wat een prachtige stiltetuin. Hier wil ik wel graag filmen. Het is gewoon openbaar terrein." Wow, dat zag er mooi uit. Ik meende het weleens eerder gezien te hebben, maar nu zag ik het pas echt goed.
We belden netjes aan bij Meneer Pastoor, met onze nogal ongewone vraag. Hij vond het ontzettend mooi om ons te mogen ontvangen. Na een telefoontje met de kerkraad (middels een telefoon met draaischijf) kregen wij akkoord. "Ja, want ik vind het natuurlijk prima, maar officieel ben ik al met pensioen, dus moet ik dat eerst even keurig overleggen. Maar gaan jullie gerust je gang met filmen. Dan drinken we na afloop samen een wijntje." (!)
Oef...wijn op de middag...dat ben ik niet gewend. Maar goed. Eerst maar eens filmen, bij een echt, origineel hok met kippen. Wat een mooie, vredige plaats in de drukte van het hard werkende Westland!
XE*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten